Baskın

Konu: Baskın Salı Ocak 24, 2012 7:29 pm

Baskın Joe-joseph-gordon-levitt-23609816-100-100

Jason Terry & Salvatore Giuliano

Saat:12.00
2000, 1 Kasım
....
Siyah bir Ford Mustang Gt, kağnı arabamın yanında geçince bir şeyler olduğunu farkettim. Öğle vaktiydi. Kilisenin kerpiç duvarlarının yaptığı serin gölgeliğe doğru çektim eğeri. Arabanın arkamda durduğunu farkettim. Kapısı açıldığında, dışarı bir çift yılan derisi "Bana bakın, ben çok asilim, benim ana dilim para" diye bağıran ayakkabılar yere "topuğu kalın" birer adım attı. Don Masino'nun adamlarından biri zannettim. Bende indim yadigâr kağnımdan. Arabanın kaldırdığı tozdan olsa gerek adam öksürmeye başladı. Bir dakika! Bu öksürüğü nerde duysam tanırım. Bu öksürüklerin fransızcası gibiydi. Haykırdım.
-Aspanu!
Aspanu gelmişti. Tek dostum. Tek yoldaşım. Beni inzivaya çekildiğim bu eski, bahçesinde üzüm bağları bulunan, günahların aklandığı "kirli" yerde kilisede bulmuştu.
Daha suratına baktığım anda anladım. Bir planı vardı. Yanıma yaklaştı. Gülünç bir sesle;
-Herşeyden önce o "Ben Romalıyım diyen pabuçları çıkarmalısın. Bir Romalı Sicilya'nın derdinden ne anlar!" dedim. Biraz hasret giderdik. Yanında çantasını da getirmişti. Aspanu çantasını taşıyorsa iki ihtimal üzerinde durmak gerekir. Ya bana eski dostumu "Colt'umu" getirmişti ya da bir kızı tavlamak üzereydi ki ikinci ihtimal pek olağan gözükmüyordu. Eski dostumu çantasından çıkarıp bana uzattı. Silahın soğuk çelik kabzasına dokunduğum anda onca girdiğim çatışmalar, vurduğum insanlar aklıma geldi. Bu silah canlıydı. Onca öldürdüğüm insanın ruhlarını da almıştı bu silah. Belki de yıllardır beni koruyan bu ruhlardır.
Bağlardan birinin ortasında yürürken güneşin gözüme vurmasından mütevellit gözümü kısarak;
-Bir planın olmalı. dedim.
Gülümsüyerek anlatmaya başladı.....
.....
Saat:16.00
Yer: Montelepre yakınlarında bir polis karakolu

Karakolun kapısına doğru yürürken yüreğimde tek damla korku yoktu. Sadece beni rahatsız eden Aspanu'nun sürekli öksürüp arabayı sendeleyerek götürmesiydi. Şarap fıçılarının içinde yatıyordum. Kadın kılındığındaydım.. Lanet Aspanu. Her durumda beni komik hallere sokmak zorundaydı. Yoksa o katran dolu ciğerleri sigarasının dumanını rahat rahat sarmazdı içine. Tahta varillerin arasında siyah çarşafla yakıcı bozkır sıcağının arasında toprak yolda ilerliyorduk. Aspanu'nun sesini duydum:"Genaral Etoilé'nin emriyle şarap getirdik." Girişte iki adam, nezarethanenin önünde bir adam ve arabaya eşlik eden kollarında ki kırmızı isimlikten ve elindeki eskimiş silahından anladağım kadarıyla kıdemli ve adı "Jason" bir polis memuru.

Polis Rp Puanı : 75 Mesaj Sayısı : 13

Öğlen güneşinin her zamanki yakıcı ışınları nemli havalarda daha da çekilmez oluyordu, hatta seraplar veya bulanık görme gibi belirtiler bile çıkabilecek durumdaydı. Jason ahşap evin kapısında elinde silahı ile hazır beklerken bir yandan da ekibini yönetmek durumundaydı, eli ile bekle işareti yaptıktan sonra kare camları olan güneş gözlüğünü takıp saçlarını sağa doğru yatırdı. Attığı olağanüstü bir tekme ile kırdığı kapının ardından içeri doluşan sekiz polis bir anda içeri doluştu. [color:f600="PaleTurquoise"]"Yat yat yat yat!" Evin içinde yükselen çığlık ve ağlama seslerine aldırmayan şerif karizmasını bozmayarak sallana sallana üst kata doğru yürümeye başladı tahta merdivenleri çıkardığı gıcırtı ile. Adımını atması ile girmiş olduğu odada bıyıklı, şişman ve ufak tefek bir adamın kafasına dayanmış bir çift silah vardı.. [color:f600="PaleTurquoise"]"İndirin. Kariyerim boyunca bu anı bekledim.. Paketletin bunu!" Küçük çaplı genelev baskını da sonlandırılmış oldu böylece. Çıplak olanlara bornoz verilerek arabalara bindirildi ve karakola doğru tamamlanmış bir operasyonun sevinci ile ilerlemeye başladılar.

16:00

Fahişeler nezarethaneye atıldığında Jason karakolun kapısında araba ile bekliyordu. Girişte korumalar tarafından özel olarak tutulmakta olan ünlü tacir Tom, başına geleceklerden habersizdi.. Bu sırada gözüne takılan başka bir şey görmüştü, binaya doğru ilerlemekte olan bir adam ve yanındaki transseksüel. Güneş gözlüğünü çıkarıp gözlerini kısarak bir süre öylece baktı ve bütün ilgi odağını oraya çevirdi. Dudak okuma tekniğini çok iyi biliyordu, Generale şarap getirdiklerini söyleyince arabadan inerek onlara doğru yürüdü. Yolunda gitmeyen bir şeyler vardı.. İyice yaklaştığında erkek olanın omzuna arkadan dokunarak kendisine bakmasını sağladı ve kimliğini çıkardı, "Jason Terry, Şerif. Getirdiğiniz şarabı görebilir miyim?"